Roma

ROMA “CAOS CALMO”

Februari 2009 vertok ik met een vriendin voor een weekje naar Rome. Een trip met een doel of liever twee; zij wilde naar Vaticaanstad en ik ….ik zocht alleen een filmposter en een bioscoop.

De film CAOS CALMO naar het beroemde boek van Veronesi kwam uit in Nederland en ik heb deze twee keer achter elkaar gezien zo was ik ervan onder de indruk. Niet alleen de film, het thema, een paar van mijn favoriete acteurs hadden mijn aandacht maar ook de foto van de poster. Ik moest en zou deze officiële filmposter hebben. Het plan werd een missie en de reis naar Rome leende zich daar prima voor.

Voor vertrek googelde ik alles bij elkaar in de Pagine Bianche ( de Gouden Gids van Italië) op zoek naar een winkel in Rome die originele filmposters verkocht. Hele mailwisselingen gingen over en weer, het bleek niet eenvoudig, tot de ene gouden tip van een signore met een piepklein zaakje in Rome met films, boeken en posters. Ik kreeg zijn nummer.

ANDIAMO

We verbleven die week bij de nonnen in de Via Nomentana, niet alleen goedkoop en centraal gelegen maar ik wil liefst alleen bij Italianen logeren en hou van onderdompeling. We werden in de watten gelegd door de SUORE ORSELINE met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar. Elke ochtend een ontbijtje, fruit mee voor onderweg en de standaardvraag wat voor moois we die dag zouden gaan doen en of we er ‘savonds over wilden komen vertellen. Het klooster had een prachtige tuin die we mochten gebruiken en het feit dat er geen alcohol geschonken werd was geen punt want ernaast was de MINI BAR, letterlijk mini want er pasten twee mensen binnen, waar we elke avond doodmoe een afzakkertje namen. De derde avond werd er al van de overkant geroepen “DUE CAMPARI?”

De zoektocht naar de poster bracht ons in onbekendere gedeelten van Rome en toen we de straat , zeg maar steeg, finalmente met heel veel hulp gevonden hadden en de eigenaar mij als die Olandese van de mail herkende bleek de poster er niet te zijn. Deze moest uit een andere stad komen via via via. Lichte paniek: wanneer hij niet arriveert voor onze vlucht terug wat dan? De man beloofde de poster op te sturen als ik 5 euro betaalde en mijn adres gaf. Ok, niente problema.

De week vloog voorbij met alle highlights en meer, heerlijk weertje en zeer rustig overal dus goed om alles lopend te doen ,maar ik had nog een doel. Nanni Moretti, de hoofdrolspeler uit Caos Calmo én vele andere films die hij ook vaak zelf regisseert was een bioscoop begonnen in de mooie wijk Trastevere en daar moest ik natuurlijk ook naartoe. We besloten dit te combineren met een bezoek aan de grote vlooienmarkt ik die wijk. De bios heet NUOVO SACHER, naar zijn favoriete taart en er draaien alleen filmhuis films in de originele taal, wat erg ongebruikelijk is voor Italië. (Zijn eigen filmproductiehuis heet trouwens Sacherfilm) De bioscoop zelf heb ik gevonden maar deze was dicht helaas. Het werd dus alleen een fotomomentje.

Het afscheid van de nonnen was bijna emotioneel en we beloofden terug te komen met onze partners. Men had ons eerder gevraagd of we in Olanda ook een man hadden, mijn vriendin opperde lachend dat ze vast onze interesse peilden voor het kloosterleven maar het ging om niets meer dan een vriendelijke uitnodiging terug te keren met voor z’n vieren.

Een dag na terugkeer in Olanda arriveerde er een megagrote koker met de post met daarin de felbegeerde poster en een persoonlijk briefje. De poster hangt nog steeds op dezelfde plaats in huis en ik kijk er elke dag naar en geniet van de herinnering. Ja, de foto;s zijn uit een album en slecht van kwaliteit en dat mijn vriendin mij de hele week Italiaanse Smurf noemde laat zich ook verklaren…….we zijn nog steeds bevriend trouwens.