blogs/verhalen,  Gargano

Monte Sant’Angelo

MONTE SANT’ANGELO: een dagje de hoogte in. “tra il cielo e il mare”

Ben je in Gargano en heb je zin in een dagtrip denk dan eens aan Monte Sant’ Angelo. Deze heilige plaats ligt op 850 meter hoogte en biedt daardoor een spectaculaire weg met vele bochten om er te komen en eenmaal boven prachtige uitzichtpunten waarvan La Belvedere de bekendste is.

Hou wel rekening met de afstand; geen rechte wegen en over de 55 km’s vanuit bijvoorbeeld Vieste daar doe je al snel 1.30 uur over. Je kunt heen langs de kust omhoog en terug door La Foresta Umbra, ook een mooie, iets koelere tocht. Schrik ook niet als je onderweg wilde varkens, loslopende koeien of paarden tegenkomt. Dat is heel normaal. Geniet van het ruige landschap, rotsachtig en kaal afgewisseld met olijfbomen en doorkijkjes naar zee.

Monte Sant’ Angelo is dus de hoogst gelegen plaats in heel Gargano. Een echt bedevaartsoord; al eeuwen komen er pelgrims uit alle hoeken van de wereld voor de Santuario di San Michele , een ware trekpleister is de ondergrondse kerk in de grot gewijd aan aartsengel Michaël ( San Michele) die daar naar de geschiedenis schrijft in de vijfde eeuw is verschenen, vermomd als stier om het bloedvergieten van het offeren van stieren dat daar plaatsvond te stoppen. ( de man die de stier wilde schieten werd hierbij zelf door zijn eigen pijl gedood) Michaël sprak de wens uit dat deze grot heilig moest worden verklaard en zo geschiedde.

San Michele is dan ook de beschermheilige voor heel Gargano en op 29 september wordt dit groots gevierd. Ik schreef er al eens eerder over en heb zelfs een stuk van de nachtelijke processie in Vieste meegelopen.

De ondergrondse kerk vergt een afdaling van 87 traptreden en dan sta je in een andere wereld. Ook al ben je niet gelovig; het is de moeite waard deze te bezoeken allen al voor de sfeer in de grot. Daarna dwaal je verder door de straatjes in het centrum, snoep van ,of koop als souvenir de specialiteit Ostie Ripiene, oftewel gevulde hosties. Een heerlijke zoete lekkernij ; de vulling bestaat uit gebrande noten met honing. Sowieso is het een aanrader om in de stad te blijven voor de lunch, vele ristorante en trattorie met streekgerechten. Of ga relischoppen, je vindt overal religieuze souvenirs en daar zitten best leuke hebbedingen bij. In de avond is het echt een magische plaats.

De eerder genoemde Belvedere is met een aantal bankjes de favoriete “hangplek” van een groepje ouderen en zij zijn altijd in voor een praatje. Op een foto uit 2011 zie je dat ik hier toen ook al zat samen met onze trouwe viervoeter Vin die 14 jaar lang door heel Europa met ons mee reisde en bijna heel Italië heeft gezien. Je hebt hier nog steeds een prachtig uitzicht over het ruige binnenland terwijl je aan de andere kant de zee ziet liggen.

De huizen en gebouwen in het centro storico zijn hoofdzakelijk wit van kleur en het stadje kenmerkt zich door stegen, trappen en pleintjes. De Corso heeft voldoende leuke winkels en barretjes Niet alleen is het Unesco Werelderfgoed maar staat ook in de lijst van I Borghi Piu Belli d’Italia. Loop heerlijk rond en geniet van de stad die zo mooi afsteekt tegen het ruwe landschap eromheen.

De historische wijk Rione Junno ligt net een niveau onder het centrum en is zeer fotogeniek vanwege de vorm van de vele allemaal dezelfde kleine rechthoekige huisjes. Vroeger woonden er grote gezinnen , vaak met hun dieren , vandaag de dag is het een hippe wijk. Er zijn er zelfs die als AIRBNB dienen.

De allereerste keer dat ik de stad bezocht was in 2010, er zijn zelfs nog enkele foto’s van. Daarna ben ik vaak terug geweest voor een kort bezoek, afspraak of een dagtrip met een vriendin. De laatste keer was in mei jl. maar toen heb ik helaas alleen een hele dag het Ospedale van binnen gezien.

Het leuke is dat er eigenlijk in 14 jaar bijna niets veranderd is . O ja de weg is opnieuw geasfalteerd en er is nu sprake van de aanleg van een betere centrale parkeerplaats.

Tot nu is het zo dat je eenmaal boven aangekomen je auto kunt parkeren op een centrale parkeerplaats, in de stad is dat namelijk echt onmogelijk. De parking is echter door de jaren heen uit de voegen gegroeid en er is een nieuwe in de maak onder aan de berg. Kom je op zondag ….. dan kan het zijn dat je een soortgelijke ervaring krijgt als ik die keer dat ik een vriendin meenam voor een dagje Monte S.A. Ik had een afspraak daar en die kon helaas alleen op zondag. Dat hebben we geweten. Ik kwam in een soort chaotische file waar tutti van alle kanten komen , waarbij zelfs bussen voorkruipen , schots en scheef geparkeerd wordt dus nog minder ruimte en het nogal eens ontaardt in gevloek en gescheld, ook als ik de Fiat er eindelijk brutaal ook maar eens tussenprop. Zeer vermakelijk dat theater maar best vreemd toch als je een heilige stad gaat bezoeken…..

Ik blijf er terugkomen maar niet op een zondag.

📸 ook van https://www.facebook.com/visitamontesantangelo/