Campobasso
TIP voor een CITYTRIP CAMPOBASSO.
Nog altijd onbekend bij het grote publiek deze capoluogo van Molise; Campobasso.
Jammer want in deze hoofdstad vind je alle ingrediënten voor een fijne citytrip, waar je juist door de onbekendheid niet over de toeristen struikelt en het karakter van een nog echt Italiaanse stad bewaard is gebleven. Ik neem je graag mee op ontdekking in deze gemoedelijke stad. Zelf kom ik er vaak en heb er inmiddels mijn eigen favoriete adresjes die ik graag met je deel.
Deze grootste stad van Molise is met minder dan 60.000 inwoners geen chaotische stad. Liggend op 700 meter hoogte zie je al van verre het silhouet van Castello Monforte.
De stad ligt dus op een heuvel en bijna alle toegangswegen slingeren om de heuvel heen naar boven naar het niet al te grote centrum.
Uiteraard zijn hier de moderne winkelketens te vinden, zeker rond de Corso. Dat er een universiteit is in de stad merk je aan de vele kleine eettentjes en hippe barretjes. Het centro storico is met zijn smalle steegjes compact en goed te belopen. Zeer fotogeniek ook. Vergeet vooral niet in de diverse stegen te kijken en ontdek er verborgen pleintjes en mooie doorkijkjes.
Na een caffè met iets lekkers en dat is nog lastig kiezen want er is echt heel veel keuze bij de beroemde Pasticceria Ianetti aan de Viale Elena loop je direct dwars door het park richting Corso. De grotere modemerken hebben hier hun winkels. Dat het autoluw is loopt wel zo lekker en is een aanrader voor het flaneren in de avond.
Vanuit de Corso loop je via Villa Flora, een mini parkje compleet met vijver, standbeeld en fonteintje naar Piazza Gabriele Pepe, waar de bestrating uit grote zwarte blokken steen bestaat en die je recht de Middeleeuwse Borgo inleidt.
Altijd maar rechtdoor lopend kom je bij de vele trappen die je uiteindelijk naar de grootste trekpleister van Campobasso brengen; het eerder genoemde kasteel Castello Monforte, gebouwd op het hoogste punt van de stad. Onderweg genietend van de prachtige panorama’s. Het kasteel is op het moment gesloten maar het loont toch de moeite naar boven te lopen alleen al voor het uitzicht op heel Campobasso en ver daarbuiten.
Je passeert eerst nog de beroemde laan met heilige pijnbomen. Deze bomen zijn geplant ter nagedachtenis aan gevallenen in de Eerste Wereldoorlog. Op het bord onderaan de laan staat: Questi pini sono sacri come la patria. ( deze pijnbomen zijn net zo heilig als het vaderland)
Recht tegenover het kasteel staat een lieflijk kerkje de Chiesa di Santa Maria del Monte met een prachtige boom ervoor.
Op de terugweg naar beneden kom je halverwege de trappen de tweede bekende toeristentrekker tegen.
Museo Sannitico dit museum gewijd aan vondsten uit de regio Molise vanaf de Bronstijd t/m de Romeinse tijd. Gevestigd in een prachtig palazzo en zeer overzichtelijk ingedeeld, ruim opgezet en de eerste zondag van de maand gratis entree; een bezoek waard zeker wanneer je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Molise.
Bijna beneden zie je het standbeeld van Fred Bongusto, de Italiaanse zanger populair in de jaren 60 en 70 en in Campobasso geboren.
Eenmaal helemaal beneden, aan de voet van de trappen links vind je Antico Forno Palazzo, een klein antiek pandje waar de familie Palazzo al sinds 1946 zetelt. Op de foto achter de toog de eerste generatie Palazzo, inmiddels staat de teller op 4 . Tegen lunchtijd tref je regelmatig een rij buiten. Het is een klein zaakje met een paar plekjes aan de bar maar de meeste klanten kopen iets voor onderweg of thuis. Pizza heel of in punten, koekjes, taralli, fiadoni ( luchtige soort soezen gevuld met kaas of groente), Van oorsprong zijn de fiadoni een specialiteit met Pasen maar hier kun je ze het hele jaar door krijgen. Jaar na jaar wint de familie Palazzo de Streeftood award en Catherina heeft me al van alles laten proeven. Elke keer ga ik met iets anders richting huis. Aanrader.
Een stukje verderop ligt Piazzetta Palombo mijn lievelingspleintje, het bestaat al sinds 1895 en was oorspronkelijk een overdekte mercato. Nu vind je er verschillende kleine boetiekjes, retrozaakjes, ambachtslieden en de loungebar Otter met een terras. In de zomermaanden wordt er op het pleintje van alles georganiseerd. Het heeft twee ingangen die voor de nacht met hekken afgesloten worden.
Een winkeltje aan de Via Vittorino Cannavina dat zeer de moeite waard is om te bezoeken is Antica Stamperia Aurora van Maria Pia Minichetti waar ik een ochtendje doorbracht. Al generaties beheerst de familie het ambacht van de drukkunst en beoefent deze nog steeds op de ouderwetse manier. Maria Pia is een ware kunstenares, naast het drukwerk tekent en schildert ze of het nu voor illustraties voor kerken of boeken is en al het lederwerk dat je in de winkel ziet is ook van haar hand; kortom een creatieve duizendpoot. In de winkel valt als eerste de enorme drukpers op en daarna de vele mooie handgemaakte artikelen voor de verkoop. Er wordt in opdracht gewerkt en gelukkig zijn er steeds meer mensen die kiezen voor drukwerk op deze manier.
Gepersonaliseerde kaartjes op zeer speciaal papier uit Amalfi, schriftjes, ansichtkaarten met geschilderde afbeeldingen van oud Campobasso , pennensetjes compleet met inkt en kroontjespen en gestanst leerwerk. Ik krijg nog een demonstratie van het laatst genoemde in het pandje ernaast heeft zij haar werkplek, en Maria Pia maakt voor mijn een boekenlegger van een stuk leer met de letter M erin gedrukt. Een schriftje met mijn naam in kalligrafie ter plekke door haar erop gezet mag ik ook meenemen. Zelf koop ik nog wat souvenirs en kom er graag terug met gasten. www.anticastamperiaaurora.it
Teatro Savoia is dankzij de Jugenstil gevel en roze kleur een echte blikvanger op het plein. Daarover de volgende keer uitgebreider want ik heb nog een bezoek met complete rondleiding tegoed.
Opvallend is ook dat er in het centrum naast veel boetiekjes en kleine design cadeaushops nog veel echte kiosken te vinden zijn. Daar wip ik ook altijd even aan voor een paar tijdschriften.
Uiteraard moet er ook iets gegeten en gedronken worden. Keuze genoeg en voor ieder wat wils. Aan de Corso bevinden zich de hippere tenten met grote terrassen maar ik kies voor een antieke bar voor een aperitivo. Terrazze Miranda. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de allereerste keer mijn oog al viel op de reclame voor verschillende Negroni’s, mijn favoriete drankje. De gevelschildering verraadde al een bepaalde stijl en binnen is werkelijk schitterend, niet alleen de wandschilderingen trekken de aandacht maar ook de heerlijke geur van chocolade,verse koffie, ijs en andere zoetwaren van merken uit het betere segment.. Je ruikt de kwaliteit. Ik kom er geregeld voor een caffè in de ochtend of een aperitivo op het terrasje voor de zaak waar bijna altijd een paar locals zitten maar kan ook een ambachtelijk gemaakt ijsje voor op de terugweg soms niet weerstaan. Dat al het personeel zeer vriendelijk is maakt dat ik hier blijf terugkomen. Piazza Gabriele Pepe 43
Zover deel 1 van de citytrip Campobasso. Volgende keer meer over parken, uit eten en natuurlijk overnachten. Hieronder alvast een verzameling foto’s. Op de allerlaatste foto zie je hoe hoog het centrum van Campobasso ligt en he de klim naar het kasteel is. Deze foto is de enige die niet van mezelf is. Fotocredits staan vermeld.
Campobasso van boven.
foto credits : .itinerarieluoghi.it Anna Luciani